بلاغی
[بَ] (اِخ) محمدجوادبن حسن بن طالب بن عباس بن ابراهیم بن حسین بن عباس بن حسن بن عباس بن محمدعلی بن محمد بلاغی نجفی. فقیه و اصولی و حکیم و متکلم امامی قرن چهاردهم ه . ق. وی درحدود سال 1280 ه . ق. در نجف اشرف متولد شد و در بیست ودوم شعبان 1352 ه . ق. وفات کرد. او راست: آلاءالرحمان فی تفسیر القرآن. أجوبه المسائل البغدادیه. أجوبه المسائل التبریزیه. أجوبه المسائل الحلیه. أعاجیب الاکاذیب. أنوار الهدی. البلاغ المبین و سایر تألیفات. (از ریحانه الادب ج 1 ص173).