بلاده

[بَ دَ / دِ / بِ دَ / دِ] (ص) بدکار و فاسق. (برهان) (آنندراج). فاسدکار. (لغت نامهء اسدی) (صحاح الفرس) (شرفنامهء منیری) :
هر آن کریم که فرزند او بلاده بود
شگفت باشد کو از گناه ساده بود.رودکی.
|| فاحشه. روسپی. (فرهنگ فارسی معین). قحبه. جنده. لاده. فاحشه. بدکاره. بلایه. (یادداشت مرحوم دهخدا). || مفسد. مفتن. (برهان). مفسد و نابکار. (اوبهی). || گمراه. (فرهنگ فارسی معین). بلاد. بلابه. بلایه. و رجوع به بلابه و بلابه کار و بلایه شود.