بقی
[بَ قْیْ] (ع مص) انتظار کشیدن کسی را و نگریستن به سوی وی، واوی و یایی است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و فی الحدیث: بقینا رسول الله صلی الله علیه و سلم؛ ای انتظرناه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).