ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) محمد بن علی بن سهل ماسرجسی نیشابوری. فقیه شافعی. یکی از ائمهء فقهاء خراسان، صاحب ابواسحاق مروزی و همسفر او به مصر. پس از مرگ ابواسحاق به بغداد شد و سپس بخراسان بازگشت و به سال 344 ه . ق. در نیشابور بتدریس پرداخت و ابوطیب طبری فقه از او فراگرفته است. به هفتادوشش سالگی در سنهء 384 درگذشت.