ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) محمد بن حسین بن حسن بیهقی نیشابوری، معروف به قطب کیدری. عالم شیعی در قرن ششم، شاگرد ابن حمزهء طوسی. از کتب او شرح نهج البلاغه است به نام حدائق الحقائق که در سال 576 ه . ق. از آن فراغت یافته است و کتاب اصباح در فقه اثناعشری.