بسوی

[بَ وا] (اِخ) شهرکی است در اوایل آذربایجان میان اشنو و مراغه. یاقوت گوید آنجا را دیده ام و بیشتر مردم آن راهزنند. (از معجم البلدان).(1) شهر کوچکی است هوای معتدل دارد و آبش از کوه سهند است و باغستان فراوان دارد. انگورش بی قیاس بود. غله و پنبه و میوه در او نیکو می آید و مردمش سفیدچهره اند و بر مذهب امام شافعی. ولایتش هشت پاره دیه است. حقوق دیوانیش بیست وسه هزار و ششصد دینارست. (نزهه القلوب چ 1331 ه . ق. لیدن ج 3 ص86 و 87). و رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص212 شود.
(1) - مؤلف مرآت البلدان حرامیه را خُرمیَّه خوانده و آرد اغلب سکنهء آن خرمیه اند یعنی معتقد به بابک خرمی.