ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن عیسی بن داودبن جراح بغدادی. کاتب وزیر مقتدر و قاهر خلیفه مشهور بصلاح و تقوی و بذل و دهش. در آخر عمر از کار کناره کرده و در مکه مجاور گردید و به سال 334 ه . ق. وفات یافت. او راست: کتاب معانی القرآن و تفسیره و مشکله، و ابوبکربن مجاهد و ابوالحسن خزاز نحوی با او در این کتاب همدستی کرده اند. (از ابن الندیم و جز او). و رجوع به ابن جراح علی بن عیسی بن داود... شود.