بروجردی

[بُ جِ] (اِخ) (آیه الله...) حاج آقا حسین طباطبائی، فرزند سیدعلی طباطبائی، از سلسلهء طباطبائیان بروجرد. مرجع تقلید شیعیان. وی در سال 1292 ه . ق. در بروجرد متولد شد و پس از فراگرفتن مقدمات در بروجرد به اصفهان رفت و فقه را نزد حاج سیدمحمدباقر درچه ای و فلسفه را نزد میرزا جهانگیرخان خواند. آنگاه به نجف اشرف رفت و در محضر آخوند ملا کاظم خراسانی هشت سال تلمذ کرد. سپس به بروجرد بازگشت و مقیم شد. در سال 1324 ه . ش. به تهران آمد و عازم مشهد گردید. پس از بازگشت از مشهد مقیم قم و مرجع تقلید شیعیان گردید. و بسال 1340 ه . ش. در این شهر درگذشت. از تألیفات وی جز رسایل عملیه (که مکرر طبع شده) رسالهء منجزات مریض، تعلیقات بر اسفار (بصورت حاشیه بر نسخهء شخصی ایشان)، طبقات رجال، رساله ای در منطق و جزوه هایی در فقه را باید نام برد که هیچ یک تاکنون بطبع نرسیده. (فرهنگ فارسی معین).