ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن حسین بن علی ضریر، ملقب به جامع باقولی نحوی. بیهقی گوید او در نحو و اعراب کعبه ای است و افاضل عصر سَدَنهء آنند. او راست: کتاب الجمل. کتاب الجوهر. کتاب الاستدراک علی ابی علی. کتاب البیان فی شواهد القرآن. کتاب علل القرائه. و در سال 535 ه . ق. حیات داشته است.