ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن حسن بن علی بن ابی الطیب الباخرزی، معروف به علی باخرزی. کاتب رکن الدوله طغرل بیک سلجوقی. او به تازی و فارسی شاعر بود و او را کتابی منظوم به نام طربنامه است. در 468 ه . ق. به دست پیوند نام غلامی ترک کشته شد. و رجوع به ابوالحسن باخرزی شود.