برکه
[بُ کَ] (ع اِ) مرغی است آبی، خرد و سپیدرنگ. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). ج، بُرک، أبراک، بُرکان، بِرکان. || غوکها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || دیت و تاوان و مانند آن (منتهی الارب) یا مردان متحمل آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || مزد آسیابان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گروه دیت خواه. (ناظم الاطباء).