ابوالحسن
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) عاملی، ابن محمد طاهربن عبدالحمید بن موسی. فقیه شیعی اصفهانی. در اواخر دولت صفویه در اصفهان بزاد و هم در آنجا پرورش یافت و از بیشتر علمای آن زمان مانند مجلسی و جزائری و حر عاملی و ملا محسن فیض کاشانی اجازهء روایت یافت و در آخر عمر ساکن نجف اشرف بود. او را کتب بسیار است از جمله: شرح مفاتیح و شرح کفایه و رسائل مختلفه. وفات او پس از سال 1129 ه . ق. بود، چه در این سال از شرح کتاب مفاتیح فراغت یافته است.