بدخوی
[بَ خُ وی] (حامص مرکب)بدخویی. زشت خویی. تندخویی :
به مستی ندیدم ز تو بدخوی
همان زآرزو این سخن بشنوی.فردوسی.
ترا عشق سودابه و بدخوی
ز سر برگرفت افسر خسروی.فردوسی.
بدو گفت خواهی که ایمن شوی
نبینی ز من زشتی و بدخوی.فردوسی.
- بدخوی کردن؛ بدخویی کردن :
مربوالمعین امام همه شرق و غرب را
گویی همی کند به همه خلق بدخوی.
سوزنی.
و رجوع به بدخویی شود.
به مستی ندیدم ز تو بدخوی
همان زآرزو این سخن بشنوی.فردوسی.
ترا عشق سودابه و بدخوی
ز سر برگرفت افسر خسروی.فردوسی.
بدو گفت خواهی که ایمن شوی
نبینی ز من زشتی و بدخوی.فردوسی.
- بدخوی کردن؛ بدخویی کردن :
مربوالمعین امام همه شرق و غرب را
گویی همی کند به همه خلق بدخوی.
سوزنی.
و رجوع به بدخویی شود.
قافیه‌یاب برای اندروید
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی
گنجور
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
دریای سخن
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.