بچه دار
[بَ چَ / چِ / بَچْ چَ / چِ] (نف مرکب) دارای کودک. دارندهء بچه. صاحب بچه. || محافظ و نگهبان بچه. || حامله. آبستن. (ناظم الاطباء). زنی که بچه دارد. زن حامله. (آنندراج). باردار. حامل :
زهدانکتان بچهء بسیار گرفته
پستانکتان شیر بچه دار گرفته.منوچهری.
ناقهء مصیاف؛ ماده شتر بچه دار. (منتهی الارب).
زهدانکتان بچهء بسیار گرفته
پستانکتان شیر بچه دار گرفته.منوچهری.
ناقهء مصیاف؛ ماده شتر بچه دار. (منتهی الارب).