بایقرا
[قَ] (اِخ) سلطان حسین میرزا فرزند منصور و معروف به «خاقان منصور» و معزالسلطنه و ابوالغازی آخرین از امرای تیموری. پادشاهی ادب پرور هنردوست بود و وزیر معروفش امیرعلیشیر نوائی است که موجب شهرت دربار او و آبادانی پایتختش هرات شده بود. در سال 861 ه . ق. که خراسان آشفته شده بود، در شهر مرو به پادشاهی نشست و در ذی حجهء 862 استرآباد را فتح کرد و در سال 873 هرات را تسخیر نمود و در 874 با میرزا یادگار محمد جنگید و در اواخر سال 875 ه . ق. با سلطان محمود جنگید و تا سال 902 در غایت دولت و اقبال حکومت کرد. و در سال 911 ه . ق. درگذشت. اثری موسوم به مجالس العشاق و اشعاری به فارسی و ترکی دارد و تخلصش حسینی بوده است. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج4 و خصوصاً صص110 - 113 شود.