بایزید
[یَ] (اِخ) چهارمین از آل جلایر که در سال 784 و 785 ه . ق. در کردستان حکومت داشته است. در 784 قسمتی از کردستان ایران و عراق عجم را بتصرف آورد. (از کرد و پیوستگی نژادی او ص 198). او پسر سوم سلطان اویس جلایر و برادر سلطان اویس ایلکانی بود. (از تاریخ عصر حافظ ج1 ص206 و 314). و رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج3 شود.