بامداد
(اِخ) (کوه...) بامداد کوه. حمدالله مستوفی گوید کوه بامداد به لر کوچک (لرستان) است و در زبده التواریخ آمده که بر آن سنگ که بجای هیمه بکار میدارند (= زغال سنگ)، اما از بخار و دودش جانوران میگریزند. (از نزهه القلوب چ لیدن مقالهء سوم ص192). در حدود بامداد کوه سنگی است که بدان نان و آش میتوان پخت و از رائحهء آن جانوران میگریزند. (تاریخ گزیده نسخهء چ عکسی ص557).