ابن منلا

[اِ نُ مُ] (اِخ) شهاب الدین احمدبن محمد بن علی بن احمدبن یوسف بن حسین بن یوسف حصکفی(1). جدّ وی احمدبن یوسف معروف به منلا حاجی از مردم آذربایجان و قاضی القضاه تبریز و از فضلای عهد خویش و صاحب شروح و حواشی و قیود عدیده است. فرزندان و اعقاب او به حلب هجرت کردند و چند تن از آنان در فضل و ادب مشهورند، و صاحب ترجمه معروفترین افراد این خاندان است. او مدتی در حلب نزد پدر خود و ابن الحنبلی مصنف تاریخ حلب تحصیل علم و ادب کرد و سفری با پدر بقسطنطنیه شد و از این سفر سفرنامه ای کرد موسوم به الروضه الوردیه فی الرحله الرومیه و پس به دمشق رفت و نزد نورالدین نسفی و محب الدین تبریزی و ابوالفتوح شبستری بتکمیل علوم خویش پرداخت سپس تدریس مدرسهء بلاطیهء حلب بدو گذاشتند. او راست: شرحی بر کتاب مغنی اللبیب ابن هشام و شکوی الدمع المراق من سهم العراق. عقود الجمان فی وصف نبذه من الغلمان. رساله طالبه الوصال من مقام ذلک الغزال. و اشعاری نیز به زبان عرب دارد و او را مردم قریهء باتشا در سال 1003 ه . ق. بکشتند. پسر او شمس الدین محمد کتابی در تاریخ حلب دارد و پسر دیگرش ابراهیم درر و غرر را بنظم آورده است.
(1) - منسوب به حصن کیفا.