بارب

(اِخ)(1) (سنت) از معصومات نصاراست و دختر مشرکی از اهالی ازمید [ بعلبک ] بود، وی بکیش نصرانی درآمد، و با وجود اصرار و ابرام پدرش دست از این آئین نکشید و در نتیجهء این سماجت از دست پدر آنقدر کتک خورد تا مرد و در زمرهء شهدا درآمد. ذکران وی روز 4 کانون اول است. نصاری تصویر او را بر برجی نقش کرده حافظ و حامی توپچیانش میدانند. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 : باربه). رجوع به لغات تاریخیه و جغرافیهء ترکی شود.
(1) - Ste. Barbe.