باده
[ ] (اِخ) بادای(1). نام کودکی از ملازمان اونک خان که موجب نجات چنگیزخان از مرگ حتمی شد. رجوع به جهانگشای جوینی چ 1329 ه . ق. لیدن ج 1 ص 27 شود.
(1) - ن ل: باده. ماده. تازه. تاده. (حاشیهء جهانگشا ص72)
(1) - ن ل: باده. ماده. تازه. تاده. (حاشیهء جهانگشا ص72)