ابن عزرا

[اِ نُ عِ] (اِخ)(1) ابراهیم بن مایر. از ربانیین یهود اندلس. منجم و طبیب و ریاضی. مولد او به طلیطله در 513 ه .ق . در ادب و شعر عرب نیز او را مهارت و براعت است. همهء عمر بسیاحت بلاد گذاشت. در قرطبه، کتاب موجودات حیه را تألیف کرد و در آن وجود خالق را بوسیلهء نظر در عجائب صنعت او تعالی اثبات کردن خواست. و در فرانسه و ایتالیا شرحی بر اجزای مختلفهء تورات نوشت با حُرّیت بیان و گستاخی و جسارتی خاص. و نیز شرحی بر تلمود کرد و کتب نجومی خویش نیز بدانجا نگاشت. و عدهء بسیاری از ممالک آسیا خاصه فلسطین را بگشت و به انگلطره شد و سپس به لوک(2) بازگشت و در رودس به سال 570 درگذشت. و یکی از کواکب را نام ابن عزرا داده اند.
(1) - Aben Esra.
(2) - Lucques.