ایمان

[اَ] (ع اِ) جِ یمین. برکت ها و قوت ها. (از اقرب الموارد). برکتها و تواناییها. (منتهی الارب). || جِ یمین. سوگندها. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات) (از اقرب الموارد) :
من شکستم حرمت ایمان او
پس یمینم برد دادستان او.مولوی.
|| جِ یمین (سوی راست). (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). و رجوع به یمین شود. || (ص) مردی که زن وی مرده باشد و محتاج به زن بود، یقول رجل ایمان عیمان؛ مرد زن مردهء محتاج بزن. (ناظم الاطباء). رجل ایمان عیمان؛ مرد زن و مواشی مرده که آرزوی زن و شیر دارد، امرأه ایمی عیمی؛ مؤنث آنست. (منتهی الارب).