ایم

(ضمیر) ضمیر متصل یعنی ما. (ناظم الاطباء). ضمیر شخصی متصل فاعلی است و در دو مورد بکار رود: 1 - پس از وجه وصفی (صفت مفعولی) مانند رفته ایم. زنده ایم. 2 - بصورت مبدل، «ییم» در کلمات مختوم به «الف» و «ی» و «و» مانند: تراایم، داناایم، بیناایم، رفتنی ایم و سخنگوایم، بجای تراییم و داناییم و بیناییم و...
همه رفتنی ایم و گیتی سپنج
چرا باید این درد و اندوه و رنج.فردوسی.
ز خاکیم و هم خاک را زاده ایم
به بیچارگی تن بدو داده ایم.فردوسی.
دانم که بدین فعل که می بینم هر چند
گویند تراایم و حقیقت نه ترااند.ناصرخسرو.