ابن عباد
[اِ نُ عَبْ با] (اِخ) ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن عبدالله حمیری (733-792 ه .ق .). فقیه شاعر صوفی اندلسی. مولد او بشهر رنده. چندی بفاس و تلمسان رفت و در آنجا به تکمیل فقه و ادب پرداخت و سپس پانزده سال مقام خطیبی مسجد قیروان داشت. او راست: کتاب غیاث المواهب العلیه فی شرح الحکم العطائیه.