ایزدپناه
[زَ پَ] (نف مرکب) آنکه پناه ایزدی داشته باشد از عالم گردون بارگاه یا آنکه پناهنده به ایزد، از عالم خیرخواه که خواهندهء خیر است. (آنندراج) (بهار عجم) :
پناهد به ایزد به بیگاه و گاه
نیفتد ببد مرد ایزدپناه.نظامی.
پناهد به ایزد به بیگاه و گاه
نیفتد ببد مرد ایزدپناه.نظامی.