ابن سراج
[اِ نُ سَرْ را] (اِخ) محمد بن علی بن عبدالرحمن دمشقی صوفی. او در مائهء هشتم هجری میزیسته و کتابی تشویق الارواح و القلوب الی ذکر علام الغیوب داشته که ظاهراً از میان رفته است و جزئی از آن به نام تفّاح الارواح و مفتاح الارباح شامل سرگذشتهای ادبی و اخلاقی موجود است.