اوان
[اَ / اِ] (ع اِ) گاه. حین. (قاموس). ابان. وقت و هنگام. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات از صراح و منتخب و قاموس). جِ آونه. (مهذب الاسماء) (از بحر الجواهر). آئنه. (ناظم الاطباء) :
اوان منقل آتش گذشت و خانهء گرم
زمان برکهء آبست وصفهء ایوان.سعدی.
اوان منقل آتش گذشت و خانهء گرم
زمان برکهء آبست وصفهء ایوان.سعدی.