انجیلی

[اَ] (اِ)(1) درختی(2) از تیرهء انجیلی ها که در جنگلهای شمال ایران وجود دارد. تو. توی. توئی آسوندار. (فرهنگ فارسی معین). درخت انجیلی تا اندازه ای سایه پسند است. جست فراوان میدهد ولی جستهای آن بهم جوش میخورند و چوب آن ارزش صنعتی خود را از دست میدهد. توانایی جوش خوردن شاخه های این درخت چنان است که با درختان دیگر نیز که نزدیک او روییده باشند گاهی جوش میخورد. چوب انجیلی بسیار سخت و دارای الیافی فشرده است از اینرو آنرا چوب آهن نیز مینامند. برای ساختن پایه های پل و ستون و قسمتهایی از ساختمانهای بندری و غیره که در داخل آب یا خاک مرطوب باید نصب شود مصرف میشود. از چوب انجیلی عصا، چوب سیگار، میانهء قلیان و جز آن میسازند. (از جنگل شناسی کریم ساعی ج1 صص 182 - 185).
(1) - در لاتینی Parrotia Persica . (از فرهنگ فارسی معین).
(2) - انجیلی درختی است از تیرهء Hamamelidaceae از جنس Parrotia و یک گونهء آن بومی جنگلهای کرانهء دریای مازندران است: Parrotia persicaو از جلگه تا ارتفاع 1400 متر از سطح دریا میروید. آنرا در مازندران و گرگان و کجور انجیلی، در گیلان تو [ تُ ]، و توی [ تُ ] در گرگان رود تفی [ تَ ]، در اطراف رشت زوند، در شفا رود آسوندار [ سُ ]، در آستارا دمیرآغاجی [ دَ ]، در اردبیل آغچه قین [ چِ قَ یِ ]، در مینودشت انجول [ اِ ] و در رامیان دمر انجیلو [ دِ مِ اَ ] میخوانند. (از جنگل شناسی کریم ساعی ج2 ص 182).