ابن تعاویذی
[اِ نُ تَ] (اِخ) ابوالفتح محمد بن عبیداللهبن عبدالله (519-583 ه .ق .). پدرش از موالی ابوالفرج بن مظفر استادالدار، یکی از اعیان دربار بنی عباس است. ابوالفتح نامش نوشتکین و تعاویذی نیای مادری اوست. او شاعر و کاتب و بدربار عباسیان متصدی دیوان مقاطعات بود و در آخر عمر بکوری مبتلا گشت. کتاب الحجبه و الحجاب از اوست. و قطعات اشعاری نیز از او نقل کرده اند.