ابن بروی
[اِ نُ بَ رَ] (اِخ) ابومنصور محمد بن محمد بن محمد بن سعدبن عبدالله (517-567 ه .ق .). فقیه شافعی. اصلاً از مردم خراسان. مولد او طوس. در اواخر عمر به بغداد رفته است و علم فقه را در نیشابور یا هرات نزد محمد بن یحیی نیشابوری آموخته، چندی در مدرسهء بهائیهء بغداد نزدیک نظامیه تدریس میکرد و در جامع القصر حلقهء مناظره ای داشت که علما و اعیان علم بدانجا گرد می آمدند. و روز پنجشنبهء 16 رمضان در بغداد درگذشت و خلیفه مستضی ء خود بنماز او حاضر شد. کتاب موسوم به المقترح فی المصطلح در علم خلاف از اوست. (ابن خلکان).