ابن باذش
[اِ نُ ذِ] (اِخ) ابوجعفر احمدبن علی بن احمدبن خلف غرناطی (491-540 ه .ق .). ادیب نحوی اندلسی. در کشور خویش شهرتی داشته و کتاب اقناع در قراآت از اوست. و پدرش علی بن احمد امام جامع غرناطه نیز از علما و ادبای آن ناحیت بوده و بر بسیاری کتب ادب شرح نوشته از آن جمله الکتاب سیبویه و ایضاح و جمل. و در 528 وفات کرده است.