امید

[اُ] (اِخ) (دماغهء...) دماغهء امید نیک(1). قطعهء انتهایی افریقا را از طرف جنوب غربی تشکیل میدهد و از سوی مغرب باقیانوس اطلس و از جنوب به اقیانوس هند و از سمت شمال به رودخانهء ارانژ و از سوی شرق بجبال استورم و رودخانهء کی محدود است. در این قطعه سلسله جبالی در امتداد یکدیگر از سواحل جنوبی شروع میشود و از سوی مغرب بسوی مشرق امتداد می یابد. این منطقه امروزه یکی از ایالات جمهوری افریقای جنوبی را تشکیل میدهد. دماغهء امید در سال 1477 م. بوسیلهء بارتولومو دیاس(2) (1450 - 1500 م.) دریانورد پرتقالی کشف گردید. (از لاروس) (از قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Cap de Bonne Esperance (فرانسوی).
(2) - Dias, Bartolomeu.