امه

[اَ مَهْ](1) (ع مص)فراموش کردن. (از منتهی الارب) (از شرح قاموس) (از ناظم الاطباء). || (حامص) فراموشی. و از آنست در قراءت بعض مردم: و اذکر بعد امه.(2) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)(3). || اقرار دادن و اعتراف کردن. (از شرح فارسی قاموس). اقرار کردن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). || (حامص) اقرار و اعتراف. (ناظم الاطباء). || امهت الغنم امهاً و امیههً؛ آبله برآورد گوسفند. (از منتهی الارب). اُمهت (بطور مجهول)؛ آبله برآورد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
(1) - در اقرب الموارد اَمْه و در ناظم الاطباء اَمَهْ و اَمْه هر دو آمده.
(2) - قرآن 12/45.
(3) - از امه امهاً (از باب سمع). (ناظم الاطباء).