اموی
[اَ/اُ مَ وی ی] (ع ص)(1) منسوب به اُمَیّه. (ناظم الاطباء) (از انساب سمعانی). || یک تن از خاندان امویان (بنی امیه): و دیگر اموی بود که پس از یوسف توفیق رفیق وی شده دست از خدمت مخلوق بکشید و محراب و نماز و قرآن اختیار کرد و بر این بمانده است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 255).
(1) - در فارسی با تخفیف یاء تلفظ میشود.
(1) - در فارسی با تخفیف یاء تلفظ میشود.