املا
[اَ لَْ] (ع ن تف) پرتر. (یادداشت مؤلف). || بمجاز، تواناتر و بی نیازتر، گویند: هو املا القوم؛ ای اقدرهم و اغناهم. (از اقرب الموارد) (از المنجد). هذا الامر املا بک؛ ای املک. (از منتهی الارب). || بمجاز، کاملتر، گویند: فلان املا لعینی من فلان؛ ای اتم فی کل شی ء منظراً و حسناً. (از اقرب الموارد) (از المنجد).