ابن الخل

[اِ نُلْ خَل ل] (اِخ) ابوالحسن محمد بن مبارک بغدادی فقیه. در مدرسهء نظامیه علم آموخت و در مسجد رحبه بتدریس پرداخت. گویند خطی نیکو داشت و دوستداران خط برای به دست آوردن آن بسیار از او استفتا میکردند تا کار بر او تنگ شد، آنگاه با قلم شکسته فتاوی نوشت و بدین تدبیر از زحمت آنان بیاسود. برادر او احمدبن مبارک ابوالحسین، فقیه و شاعر بود. (475-553 یا 552 ه .ق .).