ابن الحنایی

[اِ نُلْ حَنْ نا] (اِخ) حسن بن علی بن امرالله یا اسرافیل قسطنطینی (953-1012 ه .ق .). پدرش مدرس مدرسهء حمزه بیک در بروسه بوده و مولد حسن قسطنطنیه است. او در آنجا بتحصیل ادب و فقه و غیر آن پرداخت و چندی مدرس مدرسهء سلمانیه بود. در سال 999 بقضای حلب منصوب شد و در 1003 قاضی قاهره گردید و در ذی الحجهء 1004 بمباشرت امور شرعیهء شهر ادرنه و در جمادی الاَخر 1006 بار دوم بقضای مصر بازگشت و سپس شش سال در بروسا و بعض بلاد دیگر قضا راند. عاقبت آنگاه که حکومت رشید را به مصر بدو تفویض کردند بدانجا درگذشت. ابن حنائی تذکره ای مشتمل بر احوال و اشعار شعرای مملکت عثمانی از زمان ظهور آن دولت تا عصر خود نوشته است.