ابن الحرون
[اِ نُلْ حَ] (اِخ) محمد بن احمدبن الحسین بن الاصبغ بن الحرون. یکی از ادبای بغداد. او راست: کتاب المطابق و المجانس. کتاب الحقایق. کتاب الشعر و الشعراء. کتاب الاَداب. کتاب الریاض. کتاب الکُتّاب. کتاب المحاسن. کتاب مجالسه الرؤساء. (ابن الندیم). و ابن الندیم در دو باب دیگر نام ابن حرون را برده و یک جا کتاب البراعه و اللسن و در موضع دیگر کتاب فضل القرآن و کتاب الرسائل را بدو نسبت کرده است و ظاهراً در هر سه جا مراد همین محمد بن احمد است. والله اعلم.