ام المؤمنین

[اُمْ مُلْ مُ مِ] (ع اِ مرکب) لقب هریک از زنان رسول اکرم است و آن مأخوذ از قول خداوند است که فرماید: النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امهاتهم (قرآن 33/6)؛ یعنی پیغامبر سزاوارتر است بگروندگان از ایشان بخویشتن و زنان او مادران ایشانند. (کشف الاسرار میبدی ج8 ص2) و بموجب آیهء 53 همین سوره که می فرماید: و ما کان لکم ان تؤذوا رسول الله و لا ان تنکحوا ازواجه من بعده ابداً؛ و روا نیست شما را که رسول خدای را رنج دل نمایید و نه زنان او را بزنی خواهید بعد از وی هرگز. (کشف الاسرار میبدی ج8 ص78). تزویج آنان در حق دیگران حرام است. همسران رسول اکرم که به لقب ام المؤمنین مشهورند عبارتند از اسماء بنت نعمان شراحیل، ام شریک بنت جابر و ام شریک بنت دودان (به احتمال هر دو یکی است)، بنت ابی الجون کندیه، جویریه، حفصه، خدیجه، خوله بنت حکیم بن امیه، خوله بنت هذیل، رمله، مشهور به ام حبیبه، زینب بنت جحش، زینب حزیمه هلالیه، سوده، سبایا سینابنت صلت، شرافه بنت خلیفه بن فروه، صفیه بنت یحیی یا حیی، عالیه بنت ظبیان، عایشه بنت ابی بکر، عمره بنت معاویه، فاطمه بنت ضحاک، قتیله بنت قیس، لیلی بنت خطیم، ملیکه بنت داود، میمونه بنت حارث، هند مشهور به ام سلمه. رجوع بهریک از اسامی مزبور و ریحانه الادب ج6 ص243 ببعد شود.