ابن ابی عقیل
[اِ نُ اَ عَ] (اِخ) ابومحمد حسن بن علی بن ابی عقیل عمانی. فقیه و متکلم معروف شیعی در اول قرن چهارم هجری. اقوال او در فقه معروف است. جدش ابوعقیل یحیی بن متوکل اص مدنی بوده و سمعانی در کتاب انساب او را نام برده گوید از مدینه بکوفه رفت و اهل عراق از او حدیث فراگرفتند و در سال 163 ه .ق . درگذشت.