ابن ابی عصرون

[اِ نُ اَ عَ] (اِخ)ابوسعید عبدالله بن محمد موصلی (492-585 ه .ق .). فقیه شافعی. مولد وی حدیثه از نواحی موصل، و در این شهر فقه آموخت. چندی در سنجار بود و از آنجا بحلب و دمشق رفته در جامع دمشق تدریس میکرد و نزد ملک عادل نورالدین مقامی ارجمند یافت و به نام او مدرسه ها در حلب و بعلبک و حماه و حمص و جز اینها کردند و مدتی قضای سنجار و نصیبین و حران و دمشق به او مفوض بود و کتبی در مذهب شافعیه تصنیف کرد، و آن کتب میان شافعی مذهبان متداول و معروف است.