امامی
[اِ] (اِخ) قاضی محمد از شاعران قرن نهم هجری بود. در مجالس النفائس آمده است: مردی متدین و خوش طبع بود. قاضی القضاه خراسان شد و گاهی شعر نیز میسرود، این مطلع از اوست:
گفتمش گل گل برآمد رنگ رخسارت ز مل
غنچهء او در تبسم شد که از گلها چه گل.
وفات او در شوال 838 ه . ق. بعلت طاعون اتفاق افتاد. (از ترجمهء مجالس النفائس چ تهران ص14).
گفتمش گل گل برآمد رنگ رخسارت ز مل
غنچهء او در تبسم شد که از گلها چه گل.
وفات او در شوال 838 ه . ق. بعلت طاعون اتفاق افتاد. (از ترجمهء مجالس النفائس چ تهران ص14).