الیه
[اِلْ یَ] (ع اِ) جانب. گویند: جاء من الیه نفسه؛ یعنی خودش آمد بی آنکه وادارش کنند. (از متن اللغه). در حدیث آمده: لایقام الرجل من مجلسه حتی یقوم من الیه نفسه؛ ای من قبل نفسه من غیر أن یزعج او یقام. (ناظم الاطباء).