الهه

[اِ لا هَ] (ع مص) الاهه. پرستش کردن. (ترجمان علامه تهذیب عادل) (از اقرب الموارد). پرستیدن. پرستش. (منتهی الارب). || (اِمص) معبودیت. (منتهی الارب). اُلاهَه. اِلهیَّه. الوهه. الوهیه. (اقرب الموارد). معبود شدن. || (اِ) مار. (منتهی الارب) (آنندراج). مار بزرگ. (ذیل اقرب الموارد). || ماه نو. (منتهی الارب) (آنندراج). هلال. (ذیل اقرب الموارد). || آفتاب. (منتهی الارب) (آنندراج). نامی است آفتاب را. (از اقرب الموارد). || بتان. (منتهی الارب). بت. (آنندراج). مؤنث اله. ربه النوع. و رجوع به اِلاهَه شود.