ابن آوی
[اِ نُ وا] (ع اِ مرکب) شغال. شگال. کلب برّی. شار. ابووائل. دَأَلان. تور. ذئب الارمن. توره. (مهذب الاسماء). گال. اهمر. چغال. چغّال : پس آن سال بزمین عجم شگال پدید آمد، آن کجاابن آوی خوانند و اندر زمین عجم هرگز آن نبوده بود، بزمین ترکستان بودی. (تاریخ طبری ترجمهء بلعمی). ج، بنات آوی.