اغذیه

[اَ یَ] (ع اِ) جِ غذاء. (غیاث اللغات) (ناظم الاطباء). جِ غِذاء، بمعنی خورش و پرورش که بالیدگی و آراستگی جسم است. (آنندراج) (منتهی الارب). جِ غِذاء، یعنی آنچه نماء و قوام جسم بدان است و آنچه بدان تغذیه میشود از خوردنی و نوشیدنی. (از اقرب الموارد).
- اغذیه سازی؛ کارخانه ای که مواد غذائی می سازد.
- اغذیه فروشی؛ فروختن مواد غذائی.
- || دکانهایی که مواد غذائی و بخصوص مشروبات الکلی می فروشند.