اطهار

[اَ] (ع اِ) جِ طُهر، طهارت، نقیض نجاست. نقیض حیض. (از متن اللغه). جِ طهر، پاکی از حیض و جز آن. ایام پاکی زن از حیض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). روزهای رهائی زن از حیض. (از متن اللغه). و رجوع به طُهر شود. || (ص، اِ) جِ طاهر. (متن اللغه) (ناظم الاطباء). جِ طاهر، پاکیزه. (منتهی الارب) (آنندراج). پاکها و پاکیزه ها. (فرهنگ نظام). رجوع به طاهر شود.
- ائمهء اطهار؛ امامان پاک و معصوم. دوازده امام شیعیان.
- دین اطهار؛ دین پاکان :
خدایگان زمان و زمین مظفر دین
که ظاهر است بر اعلاء دین اطهارش.
سعدی.