ابراهیم بن سنان

[اِ مِ نِ سِ] (اِخ)ابواسحاق ابراهیم بن سنان بن ثابت بن قرهء حرانی صابی (296-336 یا 338 ه .ق .). مهندس و ریاضی دان و طبیب. در بغداد متولد شده و نزد پدر و معلمین خصوصی فنون و علوم آن زمان را آموخت. وقتی مستکفی بالله خلیفه او را مأمور کرد تا تمام اطبای بغداد را امتحان کند و آن کس که نالائق است از طبابت ممنوع گردد ابراهیم پس از امتحان از افشای راز آنان سر باززد و خلیفه این عمل به ابوسعید یمامی که هم از بزرگان اطبای آن عصر بود واگذار کرد. کتب بسیار تألیف کرده است از آنجمله کتاب حفظ الصحه هنگام شیوع امراض وبائیه. رساله در حبوب مسهله. زبده الحکم در فلسفه. کتاب در رسم قطع سه گانهء مخروط بوسیلهء نقاط بسیار. کتاب در ظل. کتاب در علم هندسه در سیزده مقاله. کتاب در اینکه بطلمیوس در اختلاف زحل و مشتری و مریخ مساهله کرده و بچه طریق باید اختلاف آنها را تحقیقاً به دست آورد و غیرذلک. ابن الندیم کتب ذیل را نیز از او نام برده است: کتاب اغراض کتاب المجسطی. کتاب تفسیر مقالهء اولی از مخروطات.