اصلاح پذیر
[اِ پَ] (نف مرکب)قبول کنندهء اصلاح. (آنندراج). هر چیز قابل اصلاح و مرمت و چاره پذیر. (ناظم الاطباء) :
از سخن حال خرابم نشد اصلاح پذیر
همچو دیوانه که از گنج خود آباد نشد.
ابوطالب کلیم (از آنندراج).
از سخن حال خرابم نشد اصلاح پذیر
همچو دیوانه که از گنج خود آباد نشد.
ابوطالب کلیم (از آنندراج).