اصل
[اُ صُ] (ع اِ) جِ اصیل. (اقرب الموارد). || و در این شعر اُصُل بمعنی مفرد آمده است :
یوماً بأطیب منها نشر رائحه
و لا بأحسن منها اذ دنا الاُصُل.
اعشی (از تاج العروس).
و رجوع به اصیل شود.
یوماً بأطیب منها نشر رائحه
و لا بأحسن منها اذ دنا الاُصُل.
اعشی (از تاج العروس).
و رجوع به اصیل شود.